درد دل جنجالی نفیسه روشن با هوادارانش

در روزهایی که فضای مجازی به میدان نبرد افکار، قضاوت‌ها و قضاوت‌های بدون شناخت تبدیل شده، نفیسه روشن با یک پست متفاوت و احساسی، از ترس و لرز عمیقش نسبت به فضای مجازی پرده برداشت. او که همواره با صداقت، احساس و شفافیت در مقابل مخاطبانش ظاهر می‌شود، این‌بار لب به گلایه گشود و از فشارهایی گفت که از سوی کاربران فضای مجازی متحمل شده است.نفیسه روشن در صحبت‌هایش به صراحت اعلام کرد که قضاوت‌های تند، توهین‌ها، تحلیل‌های ناعادلانه و برداشت‌های نادرست از حرف‌ها و عکس‌هایش، باعث شده تا او دچار اضطراب، ترس و بی‌اعتمادی به این فضا شود. او نوشت: "گاهی دلم می‌خواهد تمام حساب‌هایم را پاک کنم، ناپدید شوم و فقط در دنیای واقعی زندگی کنم... اما یاد آن‌هایی می‌افتم که بدون قضاوت، فقط دوستم دارند."این صحبت‌ها، موجی از همدردی را در میان طرفداران نفیسه روشن به‌وجود آورد. بسیاری از کاربران نوشتند که درک می‌کنند فشار فضای مجازی تا چه اندازه می‌تواند روان یک انسان را تحت تأثیر قرار دهد. نفیسه روشن که سابقه‌ای طولانی در سینما و تلویزیون دارد، بارها نشان داده زنی مستقل، صادق و پرانرژی‌ست، اما حالا این انرژی زیر بار سنگین قضاوت‌ها رنگ باخته.در روزگاری که کوچک‌ترین حرکت یک چهره‌ی شناخته‌شده می‌تواند طوفانی از واکنش‌های مثبت و منفی به همراه داشته باشد، نفیسه روشن با شهامت، احساسات واقعی‌اش را با مردم در میان گذاشت. او نه در مقام یک بازیگر، بلکه به عنوان یک انسان آسیب‌پذیر، از ترس‌هایش گفت و این شاید یکی از صادقانه‌ترین لحظاتی باشد که یک سلبریتی در مقابل دوربین قرار گرفته است.نفیسه روشن در پایان صحبت‌هایش از دنبال‌کنندگان خواست تا به جای تندخویی، کمی با مهر و درک با هم رفتار کنیم؛ چرا که پشت هر پست، یک انسان واقعی نشسته، نه یک شخصیت نمایشی.

نفیسه روشن (متولد 13 اردیبهشت 1361 در تهران) هنرپیشه سینما، تلویزیون و تئاتر ایران است. او در محله باغ صبا تهران به دنیا آمده و دارای مدرک کارشناسی فقه و حقوق اسلامی از دانشگاه آزاد اسلامی است. پدرش مهندس پرواز در نیروی هوایی ارتش بود و برادرش هم اکنون مهندس پرواز می باشد. نفیسه روشن به درگذشت زنده یاد علی سلیمانی با گریه اینطور واکنش نشان داد: من صبح به صبح که بیدار می شوم با ترس وارد فضای مجازی می شوم. ما هر هفته داریم بابت یک عزیز تسلیت می گوییم. من روز گذشته هم پست گذاشتم که خدایا من صبرم تمام شده. هفته پیش آقای اقدسی، این هفته علی عزیز، هفته قبل نازنین دیگری ... روزگار دردناکی برایم شده است.