کشف شوکهکننده؛ ۱۰ هزار مغز انسان در زیرزمینی

در اواخر جنگ جهانی دوم، دانمارک همچون بسیاری از کشورهای اروپایی با مشکلات بهداشت روانی دست و پنجه نرم میکرد. در این دوران، دو پزشک از بیمارستان روانی ریسکوف تصمیم گرفتند مغز بیماران فوتشده را بدون اطلاع خانوادهها در کالبدشکافیها برداشت و برای بررسیهای علمی نگهداری کنند. این اقدام باعث شکلگیری مجموعهای شد که اکنون شامل ۹۴۷۹ مغز است و در بازه زمانی ۱۹۴۵ تا ۱۹۸۲ جمعآوری شدهاند.
مغزها در ظروفی سبز مایل به زرد و در ماده فرمالدئید نگهداری میشدند و پس از انتقال به دانشگاه دانمارک جنوبی، در سطلهای محکمتر سفیدرنگ قرار گرفتند. این مجموعه عظیم در قفسههای چرخان جای گرفته است و هر مغز به بیماری روانی خاصی تعلق دارد؛ از جمله زوال عقل با ۵۵۰۰ مغز، شیزوفرنی با ۱۴۰۰ مغز، اختلال دوقطبی ۴۰۰ مغز و افسردگی ۳۰۰ مغز. سایر مغزها نیز مربوط به مشکلات روانی دیگر هستند.
این کشف نه تنها ابعاد علمی و پزشکی قابل توجهی دارد، بلکه سوالات مهمی درباره اخلاق در علم و حقوق بیماران و خانوادههای آنان در دانمارک مطرح کرده است. این موضوع به ویژه برای گروههای میانسال و کارمند که به مسائل حقوقی و اخلاقی در حوزه سلامت علاقهمندند، اهمیت ویژهای دارد و میتواند زمینهساز بحثهای گستردهتری در جامعه باشد.
