چگونه از دام پرخوری عصبی فرار کنیم؟| راهکارهای مؤثر برای کنترل غذا خوردن احساسی
پرخوری عصبی که به آن بولیمیا نروسا نیز گفته می‌شود، نوعی غذا خوردن احساسی است که افراد در مواجهه با فشارهای روانی و موقعیت‌های بحرانی از آن به عنوان راهی برای آرامش و بهبود حال خود استفاده می‌کنند. این رفتار هیچ ارتباطی با گرسنگی واقعی ندارد و صرفاً برای سرکوب احساسات ناخوشایند رخ می‌دهد.
در شرایطی که میزان استرس و اضطراب در زندگی روزمره افزایش یافته، تجربه پرخوری عصبی نیز بیشتر شده است. یک کاربر فضای مجازی این موضوع را این‌گونه توصیف کرده است: «با دوستم دعوام شد، آزمون زبانم را خراب کردم، پس از ۶ ماه رژیم، یک کیلو کیک را یکجا خوردم.»
دکتر اصغر کیهان‌نیا، روانپزشک، توضیح می‌دهد که عمل بلع غذا در زمان پرخوری نوعی آرامش برای فردی است که دچار ناراحتی عصبی شده است. در حالی که برخی افراد هنگام عصبانیت نمی‌توانند غذا بخورند، عده‌ای دیگر با خوردن غذا سعی در کاهش تنش‌های خود دارند. واکنش افراد به عصبانیت متفاوت است؛ برخی با نفس عمیق و مدیتیشن خود را آرام می‌کنند، برخی پرخاشگر می‌شوند و بعضی دیگر عصبانیت را در خود فرو می‌ریزند که این حالت می‌تواند منجر به بیماری‌های جدی مانند سرطان شود.
پرخوری عصبی در کودکان نیز ریشه در رفتارهای والدین دارد. در خانواده‌هایی که به کودکان بیش از حد غذا و ویتامین داده می‌شود، معده کودک گشاد شده و به پرخوری گرایش پیدا می‌کند. این توجه بیش از حد، زمینه‌ساز مشکلات بعدی مانند چاقی کودک می‌شود.
برای مقابله با پرخوری عصبی ابتدا باید منشاء عصبانیت را شناخت و مدیریت کرد. عصبانیت معمولاً ناشی از برآورده نشدن خواسته‌ها، احساس بی‌عدالتی یا ظلم است. داشتن توقعات غیرواقعی از دیگران می‌تواند زمینه‌ساز تنش و خشم شود.
راهکارهای مؤثر برای کنترل پرخوری عصبی شامل انجام پنج نفس عمیق شکمی در حالت درازکش، سپس تنفس عادی و قدم زدن برای فاصله گرفتن از منبع عصبانیت است. ترکیب این روش‌ها با ورزش‌های هوازی و کششی می‌تواند به سرعت خشم و اضطراب را کاهش دهد و به فرد کمک کند که آرامش خود را بازیابد.
با به‌کارگیری این تکنیک‌ها و شناخت دقیق‌تر ریشه‌های پرخوری عصبی، می‌توان از دام این رفتار مخرب رهایی یافت و سلامت جسم و روان را حفظ کرد.
