همه چیز درباره کاترین شکدم؛ آیا این زن نفوذی اسرائیل در ایران بود؟

نام کاترین شکدم دوباره بر سر زبانها افتاده است؛ زنی با چهرهای مذهبی و مواضعی ضدصهیونیستی که حالا، برخی او را به عنوان یکی از پروندههای عبرتآموز نفوذ در ایران میشناسند. ماجرای حضور او در رسانهها و مراکز مهم کشور چه بود؟ و چرا هشدارها به موقع جدی گرفته نشد؟
کاترین شکدم؛ از ظاهر مذهبی تا نفوذ در حساسترین نهادها
در روزهای اخیر، موضوع نفوذ خارجی در ایران با تمرکز بر شخصیت جنجالی کاترین شکدم، بار دیگر مورد توجه رسانهها قرار گرفته است. روزنامه جمهوری اسلامی با اشارهای صریح به عملکرد ضعیف برخی نهادهای رسانهای و امنیتی در مواجهه با این چهره، خواستار بازنگری جدی در رویههای موجود شده است.
به گزارش فرارو، در گزارشی با عنوان «عبرتهای جنگ ۱۲ روزه»، این روزنامه نوشت:
«از روزی که کاترین شکدم به حساسترین مؤسسات کشورمان راه یافت، میبایست شاخکهای اطلاعاتی و امنیتی متوجه نفوذ میشدند و به سراغ او و افرادی که واسطه نفوذش شده بودند میرفتند.»
در ادامه این مطلب آمده است که حتی پس از افشاگریهای شکدم در رسانههای خارجی، دستگاههای مسئول با تاخیر و بیتفاوتی با ماجرا برخورد کردهاند. این روزنامه با لحنی هشداردهنده نوشت:
«این، یک واقعه به شدت عبرتآموز است. آیا تا دیر نشده عبرت گرفته خواهد شد؟»
این زن مرموز کیست و چگونه وارد ایران شد؟
کاترین پرز شکدم (Catherine Perez-Shakdam) زنی با تابعیت بریتانیایی و تبار فرانسوی است که در خانوادهای یهودی سکولار در فرانسه به دنیا آمد. او دارای مدارکی در رشتههای روانشناسی، امور مالی و ارتباطات از دانشگاههای بریتانیا است و حتی سابقه همکاری با سازمان ملل متحد در خصوص یمن را نیز در کارنامه خود دارد.
او پس از ازدواج با یک مرد یمنی مسلمان، در پوششی مذهبی و با ادعاهایی درباره پذیرش اسلام، وارد فضای رسانهای ایران شد و بهمرور، به برخی رسانههای اصولگرا و حتی حلقههای فکری و سیاسی کشور راه یافت.
ورود پرحاشیه به رسانههای داخلی و ارتباطات خاص
در میانه دهه ۱۳۹۰، شکدم به عنوان یک خبرنگار خارجی وارد ایران شد. او با ظاهر مذهبی و مواضع ضدصهیونیستی، توانست در رسانههایی با رویکرد اصولگرا مقالاتی منتشر کند؛ موضوعاتی درباره محور مقاومت، مسائل منطقهای و حمله به رژیم صهیونیستی.
در گزارشی از ایسکانیوز آمده است که شکدم در سال ۱۳۹۶ موفق به انجام مصاحبهای با شهید سیدابراهیم رئیسی شد. بر اساس ادعای خود او در یادداشتی در تایمز اسرائیل، این مصاحبه به واسطه یکی از فعالان رسانهای تحصیلکرده در آمریکا هماهنگ شده بود.
همچنین گزارشها حاکی از آن است که او در همان بازه زمانی، در کنفرانس «افق نو» شرکت کرده و در برنامههای تلویزیونی مانند پرستیوی در کنار چهرههایی چون نادر طالبزاده دیده شده است. این ارتباطات، زمینه نزدیکی او به بدنه رسانهای و فکری کشور را فراهم ساخت.
تغییر مواضع و اعترافات جنجالی
پس از ترک ایران، شکدم با انتشار یادداشتهایی در رسانههایی چون تایمز اسرائیل، مواضعی کاملاً متفاوت با آنچه پیشتر از خود نشان داده بود، اتخاذ کرد. این تغییر موضع، واکنشهایی را در داخل کشور به همراه داشت.
او در مصاحبهای با بیبیسی فارسی درباره حضورش در ایران گفت:
«نه جاسوس بودم و نه با کسی از مقامات ایرانی رابطهای داشتم.»
او تأکید کرد که تحلیلهایش مبتنی بر اطلاعات عمومی موجود در فضای اینترنت بوده و هیچ همکاری امنیتی یا اطلاعاتی نداشته است.
واکنش رسانهها و حذف آثار
در واکنش به این افشاگریها، برخی رسانههای داخلی از جمله خبرگزاری تسنیم، اعلام کردند که شکدم هیچگونه همکاری رسمی با آنها نداشته است. تنها برخی یادداشتهای ارسالی او، از طریق فعالان رسانهای، در بازه سالهای ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۶ منتشر شده و پس از مشخص شدن مواضع واقعیاش، تمامی آن محتواها حذف شدهاند.
زنگ خطر جدی برای رسانه و امنیت ملی
اکنون، پرونده کاترین شکدم به یکی از نمونههای بارز هشدار برای نظام رسانهای و امنیتی ایران بدل شده است؛ زنی با ظاهر متعهد و محتوای مورد پسند، که توانست به برخی از نزدیکترین حلقههای تصمیمسازی در حوزه رسانهای ایران نفوذ کند، بدون آنکه سیستمهای هشداردهنده به موقع واکنش نشان دهند.
روزنامه جمهوری اسلامی در همین راستا هشدار داد:
«حضور این چهره خارجی در فضاهای سیاسی و رسانهای ایران، باید زنگ خطری برای مسئولان میبود...»
