لاله صبوری و یک جمله فراموشنشدنی درباره شجاعت در جنگ
لاله صبوری، بازیگر و نویسندهای که بیشتر او را با لبخندهای گرم و طنزهای اجتماعیاش میشناسیم، این بار از چهرهای دیگر خود رونمایی کرد؛ چهرهای که از دل خاطرات تلخ و اما پرشجاعت دوران کودکی در جنگ بیرون آمده است. در مصاحبهای صادقانه و پر احساس، لاله صبوری جملهای را بر زبان آورد که دل بسیاری از مخاطبان را لرزاند: «ما زمان جنگ پناهگاه نرفتیم، پناهگاه ما زیر میزِ آشپزخونه بود!»این جمله کوتاه، عمق وحشت، بیپناهی و در عین حال شجاعت کودکانی مثل لاله صبوری را بهخوبی نمایان میکند؛ کودکانی که صدای آژیر قرمز برایشان نه یک هشدار، بلکه آغاز یک پناه گرفتن خودساخته و در سکوت بود. لاله صبوری از روزهایی میگوید که برق میرفت، صدای بمب میآمد، اما هیچکس جیغ نمیزد؛ فقط میدویدند و پنهان میشدند… زیر همان میز ساده آشپزخانه.برای لاله صبوری، شجاعت نه در میدان جنگ، که در قلب خانه، در دل یک دختر کوچک شکل گرفت. او حالا با لبخند و آرامش ظاهر میشود، اما خاطره ترسهای خاموش و نفسهای حبسشده را در جانش نگه داشته است. بار دیگر لاله صبوری نشان داد که هنرمند بودن فقط بازی در نقش نیست؛ گاهی با یک جمله ساده، مفهوم عمیق "شجاعت" را به جامعه منتقل میکنی.خاطره لاله صبوری از پنهان شدن زیر میز آشپزخانه، حالا در شبکههای اجتماعی دستبهدست میشود و برای بسیاری تبدیل به نمادی از مقاومت خاموش در دل مردم شده است. او با صداقت خود، نهتنها خاطرهای از جنگ را بازگو کرد، بلکه با تکرار آن جمله، گوشهای از تاریخ دیدهنشده مردم عادی را زنده کرد.
لاله صبوری و همسر اولش در سال 1363 وقتی 16 ساله بود ازدواج کرد . حاصل ازدواج اول خانم صبوری یک پسر بنام بهداد و یک دختر بنام هلیا است. او در 22 سالگی از همسر اولش جدا شد .
لاله صبوری چند سال بعد از جدایی از همسرش، برای بار دوم ازدواج کرد و پویا قاسمی همسر دوم خانم بازیگر است که متولد آمریکا است و در زمینه تولید قطعات خودرو مشغول به کار است.
لاله صبوری با حضور در برنامه ققنوس شبکه نسیم در جوار ساختمان شیشه ای صداوسیما درباره تجربه جنگ تحمیلی 8 ساله و جنگ تحمیلی 12 روزه صحبت کرد از ایران گفت و کشورش را مادر خطاب کرد.
