هنر در اوج؛ نوید محمدزاده و همسرش مهمان اجرای زندوکیلی!
در شبی متفاوت و به‌یادماندنی از اجرای زنده علی زندوکیلی، جمعی از هنرمندان سینما و تئاتر ایران حضور داشتند، اما بی‌شک درخشان‌ترین چهره‌ی این شب، نوید محمدزاده و همسر افغانستانی‌اش بودند؛ زوجی که از زمان ازدواجشان تا امروز همیشه مورد توجه رسانه‌ها و مردم بوده‌اند. حضور نوید محمدزاده در این اجرا، نه فقط به‌عنوان یک مهمان هنری، بلکه به‌عنوان نمادی از عشق، تفاهم و همدلی در فرهنگ مشترک ایران و افغانستان، رنگ دیگری به این شب بخشید.نوید محمدزاده که همیشه در انتخاب‌های هنری‌اش جسور، خاص و متفاوت عمل کرده، در زندگی شخصی هم همان مسیر را با قدرت ادامه داده است. حضور او در کنار همسرش، در حالی‌که هر دو با لبخندی آرام و پوششی شیک اما ساده در سالن تئاتر نشسته بودند، توجه همه دوربین‌ها و نگاه‌ها را جلب کرد.هواداران در فضای مجازی نوشتند: «این‌دو کنار هم مثل یک قاب از فیلم‌های عاشقانه‌ان!» و بسیاری دیگر حضور نوید محمدزاده را در کنار همسرش، ستایش یک عشق بی‌مرز و واقعی دانستند.نکته‌ای که این حضور را خاص‌تر می‌کرد، پیوند سه عنصر هنر، صدا و تصویر بود؛ وقتی علی زندوکیلی روی صحنه با صدای نافذ و احساسی‌اش قطعاتی شنیدنی را اجرا می‌کرد، نوید محمدزاده در سکوتی پرمعنا و نگاهی عمیق به صحنه خیره مانده بود. گویی هنر، عشق و زندگی، همگی در یک قاب جمع شده بودند.برای بسیاری از مخاطبان، نوید محمدزاده فقط یک بازیگر نیست؛ او نماینده‌ی یک نسل هنری‌ست که هم در نقش‌های ماندگار و هم در رفتار اجتماعی‌اش، شهامت و صداقت را به نمایش می‌گذارد. حالا در کنار همسری که از دیاری دیگر آمده، اما دلش به‌همان اندازه ایرانی و هنری‌ست، تصویر نوید محمدزاده کامل‌تر و انسانی‌تر از همیشه دیده می‌شود.این حضور مشترک، نه تنها یک لحظه هنری، بلکه یک پیام فرهنگی مهم هم داشت: اینکه عشق، هنر و تفاهم، ملیت نمی‌شناسد. و چه کسی بهتر از نوید محمدزاده می‌تواند حامل چنین پیامی باشد؟
نوید محمدزاده زادهٔ 17 فروردین 1365 بازیگر اهل ایران است. نقش‌آفرینی او در فیلم عصبانی نیستم (1392) مورد تحسین منتقدان قرار گرفت، و برای آن، نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد از جشنوارهٔ فیلم فجر شد.
وی در سال 1400 با فرشته حسینی ازدواج کرد.
فرشته حسینی متولد 1376 بازیگر ایرانی افغان تبار است. او فعالیت حرفه‌ای خود را از 9 سالگی با نمایش‌های تئاتر آغاز کرد. بازی در فیلم رفتن (1395) نخستین حضور او در سینما بود. او در سال 1400 برای ایفای نقش در فیلم دسته دختران دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش مکمل زن از چهلمین دوره جشنواره فیلم فجر را کسب کرد.
